3 Kebenaran Mengejutkan Mengenai Tingkah Laku Kanak-Kanak yang Perlu Diketahui oleh Setiap Ibu Bapa dan Guru

 

1.0 Pengenalan: Mengapa Kita Sering Keliru Dengan Tingkah Laku Kanak-Kanak?

Sebagai ibu bapa atau pendidik, kita sering berdepan dengan tingkah laku kanak-kanak yang membingungkan. Mengapa anak yang bijak tiba-tiba tidak mahu mengikut arahan? Mengapa tantrum berlaku tanpa sebab yang jelas? Cabaran-cabaran ini sering membuat kita berasa buntu. Namun, di sebalik tingkah laku yang kelihatan rawak atau mencabar ini, sebenarnya terdapat prinsip psikologi yang mendalam. Artikel ini akan mendedahkan tiga pandangan paling penting dan tidak dijangka daripada pakar psikologi untuk membantu anda melihat tingkah laku kanak-kanak dari perspektif yang baharu, beralih daripada kekeliruan kepada pemahaman.

2.0 Takeaway #1: Apabila Sifat Positif Menimbulkan Masalah – Memahami Paradoks "Tingkah Laku Bermasalah Positif"

Pernahkah anda terfikir bahawa sesetengah "masalah" tingkah laku sebenarnya berpunca daripada sifat positif yang terpendam? Dalam pengalaman saya, perkara yang paling sering ibu bapa terlepas pandang ialah bagaimana sifat terbaik seorang anak—kreativiti, kemandirian, atau kecerdasan—boleh kelihatan seperti "masalah" dalam persekitaran yang salah. Inilah yang dikenali sebagai konsep "tingkah laku bermasalah positif".

Konsep "tingkah laku bermasalah positif" mungkin terdengar agak paradoks, kerana umumnya, tingkah laku bermasalah merujuk pada perilaku yang dianggap merugikan atau tidak diinginkan. Namun, dalam konteks tertentu, istilah ini boleh merujuk pada tingkah laku yang pada asasnya positif tetapi boleh menyebabkan masalah atau cabaran dalam situasi tertentu.

Berikut adalah beberapa contoh bagaimana sifat positif boleh disalah anggap sebagai masalah:

• Kreativiti Tinggi: Kanak-kanak yang sangat kreatif mungkin menunjukkan ketidakpatuhan terhadap peraturan yang terlalu ketat kerana keperluan mereka untuk berekspresi tidak dipenuhi dalam persekitaran pembelajaran yang berstruktur.
• Sikap Berdikari: Tahap berdikari yang tinggi boleh kelihatan seperti penentangan atau kesukaran menerima arahan. Namun, pada dasarnya, ia mungkin menunjukkan dorongan semula jadi untuk mengambil inisiatif dan mengasah kemahiran kepimpinan.
• Sikap Acuh Tak Acuh: Apabila seorang kanak-kanak kelihatan tidak peduli atau bosan dengan tugasan, ia mungkin bukan tanda kemalasan. Sebaliknya, ia mungkin petanda bahawa tugasan yang diberikan terlalu mudah dan tidak cukup mencabar untuk tahap kemahirannya.

Jadi, apabila anak anda asyik membuka dan memasang semula alat mainannya dan bukannya mengikut arahan untuk 'bermain dengan elok', jangan terus melabelnya sebagai 'degil'. Sebaliknya, lihatlah ia sebagai tanda seorang jurutera masa depan yang mempunyai 'sikap ingin tahu' yang tinggi sedang bereksperimen. Tugas kita bukan untuk memadamkan rasa ingin tahu itu, tetapi untuk menyalurkannya. Pemahaman ini menuntut satu anjakan besar: berhenti menghukum "masalah" di permukaan dan mula menyokong serta membimbing kekuatan yang mendasarinya.

3.0 Takeaway #2: Tingkah Laku Bukan Takdir, Tetapi Sesuatu yang Dipelajari (dan Boleh Diubah)

Satu kebenaran yang paling memberi kuasa dalam psikologi ialah tingkah laku, sama ada baik atau buruk, bukanlah sesuatu yang tetap. Sebaliknya, ia dipelajari melalui interaksi berterusan dengan persekitaran. Pakar psikologi behavioris seperti B.F. Skinner menekankan bahawa tingkah laku adalah tindak balas kepada rangsangan di sekeliling kita, dibentuk oleh konsep seperti peneguhan (ganjaran), permodelan (meniru), dan hukuman.

Prinsip ini juga mendedahkan kebenaran yang tidak selesa: kadangkala, kita secara tidak sengaja mengajar tingkah laku yang tidak diingini. Setiap kali kita memberikan gajet untuk menghentikan tantrum di kedai, kita sedang 'meneguhkan' bahawa tantrum adalah cara yang berkesan untuk mendapatkan apa yang dimahukan.

Implikasi paling penting daripada prinsip ini adalah amat memberi harapan: jika sesuatu tingkah laku itu dipelajari, maka ia juga boleh diubah atau digantikan dengan tingkah laku baharu yang lebih sesuai. Pandangan ini memberi kuasa yang besar kepada orang dewasa. Ia mengalihkan tumpuan kita daripada melabel seorang anak ("dia memang nakal" atau "dia pemalu") kepada menganalisis persekitaran dan pendekatan kita sendiri. Kita boleh mula bertanya: "Apakah yang telah dipelajari oleh anak ini daripada persekitarannya? Bagaimanakah cara saya boleh mengubah tindak balas saya untuk mengajar kemahiran atau tingkah laku yang lebih baik?"

4.0 Takeaway #3: Di Sebalik Setiap Tingkah Laku, Terdapat Pelbagai Lapisan Punca

Tingkah laku kanak-kanak jarang sekali berpunca daripada satu sebab tunggal. Cuba mencari satu punca adalah seperti cuba memahami sebuah cerita dengan hanya membaca satu muka surat. Pelbagai tokoh psikologi telah menunjukkan betapa kompleksnya faktor-faktor yang mempengaruhi tindakan seorang anak.

• Jean Piaget: Menekankan bahawa tingkah laku adalah cerminan tahap perkembangan kognitif seorang anak. Apa yang mereka lakukan berkait rapat dengan cara otak mereka memahami dunia pada usia tersebut.
• Erik Erikson: Melihat tingkah laku sebagai usaha seorang anak untuk menyelesaikan konflik dalaman (psikososial) yang relevan dengan peringkat umurnya, seperti membina rasa percaya atau autonomi.
• Urie Bronfenbrenner: Memperkenalkan idea bahawa tingkah laku dipengaruhi oleh pelbagai lapisan persekitaran—daripada keluarga dan sekolah sehinggalah kepada budaya dan masyarakat yang lebih luas.
• John Bowlby: Menjelaskan bahawa tingkah laku kanak-kanak berkait rapat dengan kualiti ikatan (attachment) dan rasa selamat yang mereka ada dengan penjaga utama mereka.

Ini adalah anjakan paling kritikal: berhenti menjadi 'polis tingkah laku' yang hanya mengeluarkan 'saman', dan mula menjadi 'doktor' yang mendiagnosis punca sebenar. Soalan kita berubah dari "Bagaimana saya nak hentikan ini?" kepada "Apakah keperluan yang tidak dipenuhi yang sedang dizahirkan melalui tingkah laku ini?" Adakah ia berkaitan dengan perkembangan otaknya yang belum matang? Adakah ia isyarat tentang keperluan emosi yang tidak dipenuhi? Atau adakah ia tindak balas kepada sesuatu yang berlaku dalam persekitarannya?

5.0 Kesimpulan: Dari 'Mengurus' kepada 'Memahami'

Memahami tingkah laku kanak-kanak adalah satu perjalanan yang memerlukan anjakan paradigma. Dengan merumuskan tiga kebenaran ini—(1) sifat positif boleh kelihatan bermasalah, (2) tingkah laku dipelajari dan boleh diubah, dan (3) tingkah laku adalah kompleks dengan pelbagai punca—kita boleh mula bergerak melangkaui sekadar mengawal atau mengurus. Kita mula mendekati setiap interaksi dengan rasa ingin tahu dan empati.

Dengan pemahaman baharu ini, apakah satu perubahan kecil yang boleh kita lakukan hari ini untuk beralih daripada sekadar 'mengurus' tingkah laku kepada 'memahami' dan 'membimbing' insan kecil di hadapan kita?

5 Kebenaran Mengejutkan Mengenai Pembangunan Awal Kanak-kanak yang Perlu Diketahui oleh Setiap Ibu Bapa dan Pendidik

 

Pengenalan: Memecahkan Kebisingan dalam Nasihat Keibubapaan

Sebagai ibu bapa atau pendidik, anda sentiasa dibanjiri dengan pelbagai nasihat—buku, blog, podcast, dan komen daripada ahli keluarga yang berniat baik—semuanya memberitahu cara terbaik untuk membesarkan anak-anak. Kebisingan ini boleh menjadi sangat memenatkan. Kadang-kadang, nasihat yang paling biasa didengar tidak selari dengan apa yang sebenarnya ditunjukkan oleh penyelidikan terkini.

Tujuan artikel ini adalah untuk menyaring penyelidikan terkini dan memberikan anda lima pandangan yang paling mengejutkan, berlawanan dengan intuisi, atau berkesan mengenai pembangunan dan intervensi awal kanak-kanak. Pandangan ini mencabar pemikiran tradisional dan menunjuk ke arah pendekatan yang lebih holistik dan penuh belas kasihan dalam menyokong generasi akan datang.

Pandangan #1: Ia Bukan Tentang "Memperbaiki" Kanak-kanak, Tetapi Memperbaiki Sistem di Sekeliling Mereka

Untuk sekian lama, pendekatan terhadap kanak-kanak yang menghadapi cabaran pembangunan—sama ada dikenal pasti sebagai kurang upaya atau tidak—telah mengikut "model perubatan." Model ini melihat kanak-kanak itu sebagai individu yang mempunyai "kecacatan" yang perlu diperbaiki atau diuruskan. Walau bagaimanapun, satu anjakan paradigma yang besar sedang berlaku.

Penyelidikan terkini kini beralih kepada "model sosial" dan "teori DisCrit," yang melihat cabaran ini berpunca daripada halangan masyarakat dan sistem yang tidak fleksibel. Dalam erti kata lain, masalahnya bukan terletak pada kanak-kanak itu, tetapi pada sistem yang tidak direka untuk menyokong mereka. Penyelidik H.R. Love (2021) menerangkan fenomena yang dipanggil "fassad inklusi," di mana seorang kanak-kanak kurang upaya ditempatkan secara fizikal di dalam bilik darjah biasa, tetapi guru, kurikulum, dan jangkaan di sekeliling mereka tidak disesuaikan untuk benar-benar menerima mereka. Ini adalah ilusi inklusi, bukan realitinya. Inklusi sebenar menuntut agar sistem itu berubah untuk memenuhi keperluan kanak-kanak, bukan sebaliknya.

Peralihan ini adalah sebahagian daripada gerakan yang lebih luas dalam bidang ini. Penyelidik seperti Park dan rakan-rakannya (2021) menyeru "pendekatan memanusiakan" yang beralih daripada pengawasan kepada responsif. Begitu juga, Boone dan rakan-rakannya (2021) berhujah untuk sistem yang "direka bentuk sebagai sekutu" dan bukannya sistem yang "direka bentuk sebagai penyelamat". Kesemua idea ini membawa kepada kesimpulan yang sama: tumpuan utama untuk perubahan mestilah sistem itu sendiri, bukan kanak-kanak.

"mengklasifikasikan kanak-kanak berdasarkan sama ada mereka mempunyai ketidakupayaan yang dikenal pasti atau tidak mengaburkan nuansa kedua-dua kanak-kanak dan konteks pembangunan mereka, yang boleh menjejaskan usaha untuk menjadi responsif terhadap pelbagai identiti dan kekuatan mereka" (Love, 2021).

Pandangan #2: Tekanan Toksik Secara Literal Membentuk Semula Otak Kanak-kanak

Kita semua tahu tekanan itu tidak baik, tetapi sains kini menunjukkan betapa merosakkannya tekanan yang teruk dan berpanjangan pada otak kanak-kanak yang sedang berkembang. Konsep ini, yang dikenali sebagai "tekanan toksik," berlaku apabila seorang kanak-kanak mengalami kesukaran yang kuat dan berpanjangan—seperti pengabaian, penderaan, atau ketidakstabilan keluarga yang melampau—tanpa sokongan orang dewasa yang mencukupi. Tekanan ini boleh merosakkan seni bina otak yang sedang berkembang, yang membawa kepada masalah sepanjang hayat dalam pembelajaran, tingkah laku, dan kesihatan fizikal dan mental.

Betapa meluasnya isu ini amat membimbangkan: penyelidikan terkini menunjukkan bahawa hampir 1 daripada 4 kanak-kanak prasekolah telah terdedah kepada peristiwa traumatik sekurang-kurangnya sekali. Memandangkan hanya sebilangan kecil kanak-kanak ini mendapat akses kepada penjagaan kesihatan mental profesional, sekolah dan pusat jagaan kanak-kanak sering menjadi titik campur tangan pertama atau satu-satunya. Ini bermakna guru-guru berada di barisan hadapan krisis kesihatan mental kanak-kanak, selalunya tanpa latihan yang mencukupi. Kajian oleh Loomis dan Felt (2021) mendapati bahawa intervensi yang paling berkesan bukanlah sekadar mengajar guru tentang trauma; ia melibatkan penyediaan peluang untuk "refleksi kendiri" bagi membangunkan "sikap termaklum trauma" yang lebih mendalam dan penuh belas kasihan.

Pandangan #3: Sistem Perkhidmatan Selalunya Lebih Kompleks Daripada Kanak-kanak

Apabila seorang kanak-kanak memerlukan pelbagai jenis sokongan—terapi pertuturan, pendidikan khas, bantuan tingkah laku—kita sering melabelkan mereka sebagai mempunyai "keperluan yang kompleks." Walau bagaimanapun, satu pandangan yang semakin berkembang dalam penyelidikan intervensi awal menunjukkan bahawa selalunya sistem perkhidmatan itu yang kompleks, bukannya kanak-kanak itu.

Keluarga sering mendapati diri mereka bergelut untuk menavigasi sistem sokongan yang berpecah-belah dan tidak selaras. Satu contoh yang jelas ialah proses "peralihan." Kajian oleh Douglas dan rakan-rakannya (2022) mendapati bahawa keluarga menghadapi kesukaran yang besar apabila berpindah dari intervensi awal di rumah ke program pendidikan khas prasekolah. Mereka melaporkan komunikasi yang lemah antara agensi, kekurangan prosedur formal, dan sumber yang tidak mencukupi yang diperuntukkan untuk memastikan peralihan berjalan lancar. Pandangan ini secara radikal mengalihkan beban daripada keluarga (yang cuba mencari jalan melalui labirin birokrasi) kepada pembuat dasar dan penyedia perkhidmatan (yang bertanggungjawab untuk membina laluan yang lebih jelas). Ia mengubah perbualan daripada, "Apa yang salah dengan kanak-kanak ini?" kepada, "Bagaimana sistem kita mengecewakan keluarga ini?"

Pandangan #4: Kuasa "Menyusun" Intervensi

Dalam pencarian sokongan terbaik untuk kanak-kanak, adalah mudah untuk mencari satu "peluru perak"—satu program atau terapi ajaib yang akan menyelesaikan segala-galanya. Tetapi penyelidikan mencadangkan pendekatan yang berbeza, yang lebih penuh harapan: kuasa "menyusun" intervensi.

Satu kajian penting yang menggunakan data daripada Longitudinal Study of Australian Children meneliti kesan kumulatif penyertaan dalam pelbagai jenis program intervensi awal. Penyelidik, Molloy dan rakan-rakannya (2019), mendapati bahawa peningkatan dalam jumlah penggunaan lima perkhidmatan utama—penjagaan antenatal, lawatan ke rumah, prasekolah, program keibubapaan, dan pendidikan awal sekolah—dari lahir hingga usia 5 tahun dikaitkan dengan skor membaca yang lebih baik pada usia 8 dan 9 tahun. Ini menunjukkan bahawa tiada satu intervensi pun yang menjadi jawapannya. Sebaliknya, kesan kumulatif daripada pelbagai bentuk sokongan dari semasa ke semasa yang benar-benar membuat perbezaan, terutamanya dalam membantu mengurangkan jurang ketidaksamaan.

Pandangan #5: Penilaian Tingkah Laku Bukan Ujian—Ia Adalah Siasatan

Apabila seorang kanak-kanak mempamerkan tingkah laku yang mencabar, naluri pertama mungkin adalah untuk mencari ujian atau soal selidik yang cepat untuk "mendiagnosis" masalah tersebut. Walau bagaimanapun, amalan terbaik dalam penilaian tingkah laku jauh lebih mendalam. Ia bukan satu acara tunggal, tetapi satu proses siasatan yang berterusan.

Satu penilaian yang komprehensif memerlukan pendekatan pelbagai peringkat yang mengelakkan pelabelan yang terlalu simplistik. Komponen utama termasuk:

• Kaedah Pelbagai: Menggunakan gabungan soal selidik, temu bual klinikal, dan pemerhatian langsung terhadap kanak-kanak dalam persekitaran yang berbeza (contohnya, bilik darjah, taman permainan).
• Perspektif Pelbagai: Mengumpul maklumat daripada pelbagai pihak—ibu bapa, guru, dan kanak-kanak itu sendiri. Apabila laporan mereka berbeza (dan ia sering berlaku), ini tidak dilihat sebagai kesilapan. Sebaliknya, perbezaan ini adalah data yang berharga yang menunjukkan bagaimana tingkah laku kanak-kanak itu berbeza-beza mengikut konteks.
• Konteks Adalah Kunci: Matlamatnya bukan hanya untuk melabelkan tingkah laku, tetapi untuk memahami fungsinya. Mengapa kanak-kanak itu bertindak sedemikian? Adakah untuk mendapatkan perhatian? Untuk mengelakkan tugas yang sukar? Untuk menyatakan keperluan yang tidak dapat mereka luahkan dengan kata-kata? Menjawab soalan-soalan ini membawa kepada intervensi yang menangani punca utama, bukan hanya gejala luaran.

Kesimpulan: Membina Sistem yang Mengangkat, Bukan Hanya Program yang Memperbaiki

Kesemua pandangan ini, sama ada mendedahkan kerosakan tekanan toksik atau kerumitan sistem sokongan kita, membawa kita kepada satu kebenaran yang sama: untuk benar-benar membantu kanak-kanak, kita mesti mengalihkan fokus kita daripada 'memperbaiki' individu kepada membina ekosistem yang sihat di sekeliling mereka. Kita mesti mempertimbangkan sistem di sekeliling mereka, konteks kehidupan mereka, dan paradigma yang membentuk pemahaman kita.

Ini meninggalkan kita dengan satu peralihan penting dalam cara kita berfikir. Daripada bertanya, "Bagaimana kita boleh memperbaiki kanak-kanak ini?", mungkin soalan yang lebih baik dan lebih berkesan ialah, "Bagaimana kita boleh membina komuniti, sekolah, dan sistem yang direka untuk melihat dan memupuk kekuatan unik setiap kanak-kanak?"

Pedagogi dalam PERMATA dan Strategi Pengajaran dan Pembelajaran dalam KSPK

Program PERMATA (Program Asuhan dan Didikan Awal Kanak-Kanak) dan Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (KSPK) di Malaysia memfokuskan kepada pembangunan menyeluruh kanak-kanak melalui pendekatan pedagogi yang pelbagai. Berikut adalah empat pendekatan utama yang digunakan dalam PERMATA dan KSPK:

i. Pendekatan Berasaskan Inkuiri

Pendekatan berasaskan inkuiri melibatkan proses pembelajaran yang bermula dengan soalan atau masalah yang menarik minat kanak-kanak. Guru bertindak sebagai fasilitator yang membimbing kanak-kanak melalui proses penerokaan dan penemuan.

Strategi:

1. Rangsangan Soalan: Guru mengemukakan soalan-soalan terbuka yang merangsang pemikiran kritis dan kreatif kanak-kanak.
2. Penjelajahan dan Penyelidikan: Kanak-kanak menjalankan aktiviti mencari maklumat, eksperimen, atau kajian untuk menjawab soalan atau menyelesaikan masalah.
3. Refleksi dan Perbincangan: Selepas menjalankan aktiviti, guru dan kanak-kanak berbincang tentang penemuan dan pemahaman yang diperolehi.

ii. Pendekatan Berasaskan Projek

Pendekatan ini melibatkan kanak-kanak dalam projek jangka panjang yang melibatkan penyelidikan, perancangan, pelaksanaan, dan penilaian. Ia bertujuan untuk mengintegrasikan pelbagai disiplin ilmu dan kemahiran.

Strategi:

1. Pemilihan Topik: Kanak-kanak memilih topik yang diminati dan relevan dengan kehidupan mereka.
2. Perancangan Projek: Guru membantu kanak-kanak merancang langkah-langkah yang perlu diambil untuk menjalankan projek.
3. Pelaksanaan dan Pengurusan: Kanak-kanak melaksanakan aktiviti projek secara berkumpulan atau individu dengan bimbingan guru.
4. Pembentangan dan Penilaian: Hasil projek dipersembahkan kepada rakan-rakan dan guru untuk dinilai dan diberikan maklum balas.

iii. Pendekatan Penemuan Melalui Siasatan

Pendekatan ini memfokuskan kepada penemuan kendiri di mana kanak-kanak dilibatkan dalam aktiviti penyiasatan yang membolehkan mereka menemui konsep dan idea baru melalui pengalaman langsung.

Strategi:

1. Eksperimen dan Penyelidikan: Kanak-kanak menjalankan eksperimen atau aktiviti penyiasatan yang memberi peluang kepada mereka untuk membuat penemuan sendiri.
2. Analisis dan Interpretasi: Kanak-kanak menganalisis hasil eksperimen dan membuat interpretasi berdasarkan penemuan mereka.
3. Aplikasi Pengetahuan: Kanak-kanak menggunakan pengetahuan baru yang diperoleh dalam situasi sebenar atau simulasi.

iv. Aktiviti Hands-on / Nature Walk / Lawatan

Aktiviti hands-on, nature walk, dan lawatan memberikan pengalaman pembelajaran yang konkrit dan interaktif. Ia membantu kanak-kanak untuk belajar melalui pengalaman langsung dan pemerhatian.

Strategi:

1. Aktiviti Hands-on: Kanak-kanak terlibat dalam aktiviti seperti seni dan kraf, eksperimen sains, dan manipulasi bahan untuk memahami konsep.
2. Nature Walk: Kanak-kanak dibawa berjalan-jalan di alam semula jadi untuk mengamati flora dan fauna, serta mempelajari tentang ekosistem dan kepelbagaian biologi.
3. Lawatan Pendidikan: Lawatan ke tempat-tempat seperti muzium, zoo, atau ladang membolehkan kanak-kanak mengalami pembelajaran dalam konteks dunia sebenar.

Kesimpulan

Pendekatan pedagogi yang digunakan dalam PERMATA dan KSPK bertujuan untuk menyediakan persekitaran pembelajaran yang menyeluruh, interaktif, dan bermakna bagi kanak-kanak. Dengan menggabungkan pendekatan berasaskan inkuiri, projek, penemuan melalui siasatan, dan aktiviti hands-on, kanak-kanak dapat mengembangkan kemahiran kognitif, sosial, emosi, dan fizikal mereka secara holistik.

10 CONTOH AKTIVITI PERBUALAN PAGI/MORNING CIRCLE YANG BOLEH DILAKUKAN DI TASKA DAN TADIKA

 Berikut adalah 10 contoh aktiviti perbualan pagi yang sesuai untuk kanak-kanak di TASKA dan TADIKA:

1. Salam dan Selamat Pagi

   • Aktiviti: Berdiri dalam bulatan dan salam pagi kepada setiap kanak-kanak sambil menyebut nama mereka.
   • Tujuan: Membangunkan perasaan keterikatan sosial di antara kanak-kanak dan guru.

2. Perkongsian Mimpi

   • Aktiviti: Kanak-kanak berkongsi tentang mimpi mereka semalam atau apa yang mereka harapkan akan lakukan hari ini.
   • Tujuan: Membangkitkan imaginasi dan memberi ruang untuk mengekspresikan harapan dan keinginan.

3. Bercerita Tentang Pengalaman

   • Aktiviti: Kanak-kanak berkongsi tentang pengalaman menarik yang mereka alami, seperti pergi ke zoo atau melawat tempat menarik.
   • Tujuan: Meningkatkan kemahiran bahasa lisan dan memupuk kepercayaan diri dalam berbicara di depan kumpulan.

4. Pengamatan Cuaca

   • Aktiviti: Meninjau cuaca hari itu dan membandingkannya dengan hari sebelumnya.
   • Tujuan: Mengembangkan kesedaran lingkungan dan memahami konsep cuaca.

5. Pengenalan Konsep Hari

   • Aktiviti: Mengenal pasti hari dalam minggu, bulan, dan musim.
   • Tujuan: Mempelajari konsep masa dan mengembangkan kemahiran pemerhatian.

6. Bermain "Nama Saya"

   • Aktiviti: Setiap kanak-kanak menyebut nama mereka dan satu perkara yang mereka sukai atau suka lakukan.
   • Tujuan: Memperkenalkan diri secara lebih mendalam dan memupuk sikap positif.

7. Berita Positif

   • Aktiviti: Kanak-kanak berkongsi berita baik atau kejayaan kecil yang mereka alami.
   • Tujuan: Meningkatkan mood dan menghargai pencapaian individu serta merangsang pembicaraan positif.

8. Bermain Permainan Pemula

   • Aktiviti: Permainan seperti "Simon Says" atau "Statue Game" untuk menggerakkan badan dan memberi keseronokan.
   • Tujuan: Menggalakkan koordinasi motor kasar dan kerjasama dalam kumpulan.

9. Berbahasa dengan Tema

   • Aktiviti: Memilih satu tema setiap hari (contohnya, binatang, makanan, atau angka) untuk membincangkan dan mengenal pasti benda yang berkaitan dengan tema itu.
   • Tujuan: Meningkatkan perbendaharaan kata dan memperluas pengetahuan tentang dunia sekeliling.

10. Menyanyi Lagu-lagu Pagi

    • Aktiviti: Menyanyikan lagu-lagu pendidikan atau lagu tema pagi bersama-sama.
    • Tujuan: Membina semangat, meningkatkan kemahiran bahasa, dan melatih pendengaran muzikal.

Aktiviti-aktiviti ini dapat disesuaikan dengan keperluan dan minat kanak-kanak serta memberi mereka peluang untuk berinteraksi secara positif pada awal hari.

AKTA 308 - Akta Taman Asuhan Kanak-kanak 1984

 Akta 308 atau lebih dikenali sebagai Akta Taman Asuhan Kanak-kanak 1984, adalah undang-undang di Malaysia yang bertujuan untuk mengawal selia pengendalian taman asuhan kanak-kanak. Berikut adalah beberapa kandungan penting dalam akta tersebut:

1. Pendaftaran Taman Asuhan Kanak-Kanak: Akta ini menetapkan bahawa semua taman asuhan kanak-kanak perlu didaftarkan dengan pihak berkuasa yang berkenaan. Proses pendaftaran ini termasuk pematuhan kepada syarat-syarat tertentu seperti keselamatan, kesihatan, dan kebajikan kanak-kanak.

2. Syarat-Syarat Fizikal dan Keselamatan: Akta ini juga menetapkan standard tertentu bagi premis taman asuhan, termasuk keperluan ruang yang mencukupi, peralatan yang sesuai, dan langkah-langkah keselamatan untuk melindungi kanak-kanak daripada bahaya.

3. Pengambilan dan Latihan Pengasuh: Akta ini menggariskan keperluan untuk pengambilan pengasuh yang terlatih dan berkelayakan. Pengasuh perlu mengikuti kursus latihan tertentu untuk memastikan mereka mempunyai pengetahuan dan kemahiran yang mencukupi dalam penjagaan kanak-kanak.

4. Pemeriksaan dan Penguatkuasaan: Pihak berkuasa yang berkenaan mempunyai kuasa untuk melakukan pemeriksaan ke atas taman asuhan kanak-kanak bagi memastikan pematuhan kepada akta. Tindakan undang-undang boleh diambil terhadap pengendali yang melanggar peraturan-peraturan yang ditetapkan.

5. Perlindungan dan Kebajikan Kanak-Kanak: Fokus utama akta ini adalah untuk melindungi dan memastikan kebajikan kanak-kanak yang ditempatkan di taman asuhan. Ini termasuk perlindungan daripada penderaan, pengabaian, dan eksploitasi.

Rujukan: 

Department of Social Welfare Malaysia. (2022). Child Care Centre Act 1984 (Act 308). Retrieved from https://www.jkm.gov.my/jkm/index.php?r=portal/left&id=UnJXWGpySGs1WGJpU1BVOGxzSzVBZz09

Kandungan akta 550-Akta Pendidikan 1996 yang berkaitan dengan pendidikan awal kanak-kanak

Akta Pendidikan 1996 (Akta 550) merupakan undang-undang utama yang mengawal selia sistem pendidikan di Malaysia, termasuk pendidikan awal kanak-kanak. Berikut adalah beberapa kandungan Akta 550 yang berkaitan dengan pendidikan awal kanak-kanak:

Kandungan Utama Akta 550 Berkaitan Pendidikan Awal Kanak-Kanak:

1. Bahagian II: Dasar Pendidikan Negara

   • Seksyen 3: Menyatakan bahawa dasar pendidikan negara bertujuan untuk menghasilkan sistem pendidikan yang seimbang dan menyeluruh yang melibatkan semua peringkat pendidikan, termasuk pendidikan prasekolah.
   • Seksyen 18: Menekankan bahawa pendidikan prasekolah adalah sebahagian daripada pendidikan kebangsaan dan tertakluk kepada peraturan yang ditetapkan oleh Menteri Pendidikan.

2. Bahagian III: Kurikulum dan Pemeriksaan

   • Seksyen 21: Membenarkan Menteri untuk menentukan kurikulum yang akan digunakan di semua institusi pendidikan, termasuk prasekolah.
   • Seksyen 22: Menggariskan bahawa Menteri boleh menetapkan peperiksaan dan penilaian bagi institusi pendidikan prasekolah.

3. Bahagian IV: Pengurusan dan Pentadbiran

   • Seksyen 29: Membolehkan Menteri untuk menubuhkan institusi pendidikan prasekolah di bawah kawalan dan penyeliaan kerajaan.
   • Seksyen 30: Menyatakan bahawa setiap institusi pendidikan prasekolah perlu didaftarkan dengan Kementerian Pendidikan Malaysia.

4. Bahagian V: Pendidikan Swasta

   • Seksyen 75: Menyatakan bahawa institusi pendidikan prasekolah swasta perlu mematuhi syarat-syarat yang ditetapkan oleh Kementerian Pendidikan dan perlu didaftarkan.
   • Seksyen 76: Menggariskan kuasa Menteri untuk menyelia dan mengawal selia institusi pendidikan prasekolah swasta bagi memastikan kualiti pendidikan.

Rujukan Terkini

Untuk maklumat dan perincian terkini mengenai Akta Pendidikan 1996 serta pindaan-pindaan yang mungkin telah dibuat, berikut adalah beberapa rujukan yang boleh digunakan:

1. Laman Web Rasmi Kementerian Pendidikan Malaysia (KPM): Laman ini menyediakan teks penuh Akta 550 dan sebarang pindaan terbaru.

   • KPM - Akta Pendidikan 1996

2. Lembaga Pemegang Amanah Malaysia (LPA): Laman ini menyediakan maklumat undang-undang termasuk Akta Pendidikan dan sebarang pindaan yang telah diterima pakai.

   • LPA - Akta Pendidikan 1996

3. Portal Rasmi Parlimen Malaysia: Portal ini memberikan akses kepada teks undang-undang yang telah diluluskan oleh Parlimen, termasuk Akta 550 dan pindaan-pindaannya.

   • Parlimen Malaysia

4. Jabatan Peguam Negara Malaysia: Laman ini menyediakan akses kepada pelbagai akta dan undang-undang Malaysia termasuk Akta Pendidikan 1996.

   • Jabatan Peguam Negara Malaysia

Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025 (Pendidikan Awal Kanak-kanak)

Pendahuluan Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia (PPPM) 2013-2025 adalah satu rangka kerja komprehensif yang dibentuk oleh Kementerian Pendidikan Malaysia untuk mempertingkatkan kualiti pendidikan negara termasuklah dalam pendidikan awal kanak-kanak. Ia merangkumi beberapa gelombang pembaharuan yang dilaksanakan secara berperingkat untuk mencapai objektif jangka panjang pendidikan nasional.

Objektif Utama dalam Pendidikan Awal Kanak-kanak:

1. Akses Kepada Pendidikan Awal Kanak-kanak:

   • Menyediakan peluang pendidikan awal kanak-kanak yang berkualiti kepada semua kanak-kanak tanpa mengira latar belakang sosio-ekonomi. Ini termasuklah usaha meningkatkan enrolmen kanak-kanak berusia 4+ ke tadika.

2. Kualiti dan Standard Kurikulum:

   • Memperkenalkan Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (KSPK) yang berfokus kepada perkembangan holistik kanak-kanak termasuk kognitif, emosi, sosial, dan fizikal. Kurikulum ini juga ditekankan kepada pembelajaran berpusatkan kanak-kanak.

3. Latihan dan Pembangunan Profesional Guru:

   • Meningkatkan kualiti latihan guru prasekolah melalui kursus dan program pembangunan profesional berterusan. Ini termasuk memastikan semua guru prasekolah memiliki kelayakan minimum dan pendedahan kepada pedagogi terkini.

4. Sistem Penilaian dan Pemantauan:

   • Melaksanakan sistem penilaian yang berterusan dan holistik untuk menilai perkembangan kanak-kanak secara menyeluruh. Sistem ini juga membantu dalam mengenal pasti dan menyokong kanak-kanak yang memerlukan bantuan tambahan.

5. Kolaborasi dengan Ibu Bapa dan Komuniti:

   • Menggalakkan penglibatan ibu bapa dan komuniti dalam pendidikan awal kanak-kanak. Ini termasuk program kesedaran dan sokongan untuk ibu bapa dalam memahami peranan mereka dalam perkembangan anak-anak.

Gelombang Pelaksanaan:

1. Gelombang 1 (2013-2015):
   • Fokus pada meningkatkan akses dan ekuiti, serta memperkenalkan perubahan awal dalam kualiti kurikulum dan latihan guru.
2. Gelombang 2 (2016-2020):
   • Meningkatkan kualiti secara lebih meluas melalui peningkatan latihan guru dan penambahbaikan kurikulum berdasarkan maklum balas dari Gelombang 1.
3. Gelombang 3 (2021-2025):
   • Mengukuhkan pencapaian dan memastikan kelestarian perubahan yang telah dilaksanakan, serta bersedia untuk menghadapi cabaran masa depan dalam pendidikan awal kanak-kanak.

Rujukan Terkini:

1. Kementerian Pendidikan Malaysia. (2013). Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025.

   • Ini adalah dokumen utama yang mengandungi perancangan dan strategi pendidikan termasuk pendidikan awal kanak-kanak.

2. Unicef Malaysia. (2022). Early Childhood Development in Malaysia.

   • Laporan ini memberikan analisis tentang status semasa dan cabaran dalam pendidikan awal kanak-kanak di Malaysia.

3. Institut Pendidikan Guru Malaysia. (2023). Kajian Impak Latihan Guru Prasekolah.

   • Kajian ini menilai keberkesanan program latihan guru prasekolah dalam meningkatkan kualiti pengajaran dan pembelajaran.

4. Kementerian Pendidikan Malaysia. (2023). Laporan Tahunan Pendidikan Awal Kanak-kanak.

   • Laporan ini menyediakan maklumat terkini mengenai pencapaian, cabaran, dan perkembangan dalam pendidikan awal kanak-kanak di Malaysia.

Soalan Umum:

1. Apakah objektif utama Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia 2013-2025 dalam pendidikan awal kanak-kanak?

   • Objektif utama termasuk meningkatkan akses kepada pendidikan awal kanak-kanak, meningkatkan kualiti dan standard kurikulum, memperkasa latihan dan pembangunan profesional guru, melaksanakan sistem penilaian dan pemantauan yang berkesan, serta menggalakkan kolaborasi dengan ibu bapa dan komuniti.

2. Apakah perubahan yang diperkenalkan dalam Gelombang 1 (2013-2015) Pelan Pembangunan Pendidikan Malaysia?

   • Gelombang 1 menumpukan kepada meningkatkan akses dan ekuiti serta memperkenalkan perubahan awal dalam kualiti kurikulum dan latihan guru prasekolah.

3. Bagaimana PPPM 2013-2025 menggalakkan penglibatan ibu bapa dan komuniti dalam pendidikan awal kanak-kanak?

   • PPPM menggalakkan penglibatan ibu bapa dan komuniti melalui program kesedaran dan sokongan yang membantu ibu bapa memahami peranan mereka dalam perkembangan anak-anak, serta kolaborasi aktif dalam aktiviti prasekolah.

Dengan pendekatan yang menyeluruh dan bersepadu ini, Malaysia berusaha untuk memastikan semua kanak-kanak mendapat permulaan yang terbaik dalam kehidupan pendidikan mereka, selaras dengan matlamat global untuk pembangunan kanak-kanak yang holistik.